یه سری دخترا هستن ، کلا نوشته هاشون مخاطب خاص نداره...
دوست دارن بلند بخندن و از ته دل بخندن ، اما واسه دلبری نیس...
یه ذره مغرورن نه از یه ذره بیشتر...
سر به زیرن اما سر به هواییشون عمدی نیس...
شیطونن اما بی منظور

دو راهـــے، چیز بدــے استـــ

نمـــے دانمــ،

اینـــ را انتخابـــ كنمــ...

یا آنـــ را...؟!

كســـے را كــِ بـــے نهایتـــ دوستشــ دارمــ؟!

یا...

كســـے را كــِ بـــے نهایتـــ دوستمــ دارد؟!

چــِ دنیاــے وارونهـ اــے...!!!

בل بـَسـتــלּ اشـتـبـآهِ زنـآنــ ـﮧ اے سـتــــ

هـرچــَنــב انـگـُشـتـآלּ ڪـوچــَڪـتــــ

بــ ـﮧ هـَمــ آغــوشـــ ـے اפـتـیـآج בارنــב

ایــלּ زمـِسـتـآלּ رـآ بــ ـﮧ בسـتــ ڪـش هـآیـتــــ قـنـآعـَتــــ ڪـלּ

بـگــذار פֿـورشـیـ ב قـآبــــِ عـَ ڪـســے بـآشـَـ ב ڪـ ـﮧ

چـشـمــِ هـیـچـ ڪـس رـآ نـمــے گـیـرَב

چه حس خوبيه بغض خفت کنه اما نتوني گريه کني......

چه حس خوبيه درد بکشي اما آخ نگي....

.

.
چه حس خوبيه از دلتنگي جون بدي اما نتوني ببينيش....

چه حس خوبيه گوشه اتاق بشيني و تا صبح به عکسش نگاه کني تا

شايد خوابشو ببيني.....

.

.
چه حس خوبيه به خدا التماس کني که بذاره يه امشب اون تو خوابت

بياد...

و به اين اميد چشاتو رو هم بذاري......

.

.

چه حس خوبيه هر رو صبح که بيدار ميشي عکسشو ببوسي

و بگي عزيزم مواظبه خودت باش من نفسم به تو بستس....

چه حس خوبيه روزي صد دفه با عکسش حرف بزني درصورتي که

اون صداتو نمي شنوه.....

.

.

.
چه حس خوبيه....!!

=============

يک نفر , هميشه يک نفر نيست يک نفر گاهي همه است
شايد حالا بتواني بفهمي !
وقتي غروب يک روز تعطيل دلم براي تو تنگ مي شود
چه دلتنگي عظيمي را به دوش مي کشم
شايد آنقدر آبي نباشم که لحظه هايم پر از اقاقيا شود !
شايد آنقدر عاشق نباشم که سروده هايم زمزمه ي هر عابري شود !
شايد آنقدر بزرگ نباشم که مايه ام تمام وجودت را در بر گيرد !
شايد آنقدر نور نباشم که در شبهاي تيره ي تنهايي نيازت باشم !
شايد آني نباشم که در رويا ها درجستجوي آن باشي !
ولي هرکه هستم ! هرچه هستم !
بيش از خود تو را دوست دارم …

==============

مشروب خوردم.....
سيگار کشےدم.....
لباس تنگ و کوتاھ پوشيدم......
چرا ديگر دعوايم نمےکنے لعنتے....؟؟؟
ھنوز ھمان مردے ھستے کھ روے من غيرت داشت.....
راستے اصلآ منو يادت ھست نامرد....؟؟؟

===============

?عشــــــــق يــ ـعنـے:

وقــتـے ازت پـ ــرسيــدن چــہ نســبتـے بـ ــا خآنـ ــوم دارے؟

سـ ـرت رو بـالـآ بــگيرے و

شجــاعانـہ بگـے زنمــــہ ، عشقمــہ ، همـــہ چيـزمــــہ مـ ــيفهمـے؟

================

آغـوش بکـرت

تـمــناي دلي بود

که گم شود در کرانه ي احساست

و بي آنکه بداند، بداند

=================

درست است که

بعضي ها بوده اند و بعضي ها هستند

و خيلي ها هم بعدا مي آيند . . .

اما من ميخواهم عزيز ِ دل تو باشم . . .!

ميداني . . . ؟؟

اين را از همه بيشتر دوست دارم ?

================

خدايا ...........
دلم مرهمي مي خواهد از جنس خودت ، نزديک ... بي خطر ... بخشنده ... بي منّت ... !

==================

?ديگر عروسک بازے نمے کنم.


بزرگ شدم. خود عروسکـے شـده ام.


آنقـدر بازے ام داده انـد که قلبم با


تکه پارچه هاي رنگارنگ وصله خورده است،


لااقل تو ديگر قلب پارچه اے ام را پاره نکـن...

===============

آغوش بعضي هــا ...


علم را زيـر سوال مي برد !


آنــقــدر آرامــت مــي كــنــد ...


كه هيـچ مُسكني ...


جــايش را نمي گيرد..!!!!

====================

گاهــــــــي

حتـے جرات نميکنم

پشت سرم را

نـگاه کـنـــم ،

که بـبـيـنـم

جـام خاليـه ، يا نـه !؟

=====

بايَد خالـ ميزَدَمـــ...

تَمامــِ حَرفهايَتــ را...

تَمامـ ِ حَرفهايَمــ را...

روي تَنَتــ...

بَراي روزي که مُجرِمــ تَرينــ فَردِ زِندِگي ات مَنَمـــ...

بَراي روزيــ مِثلِ اِمروز...

روزيــ که نيستَمــ قانِعَتــ کُنَمــ...

مَنـــ بيــگُناهــَــمــ...!?

=======

يه روزي پسري باخانوادش دعواش شد و از خانه زد بيرون و رفت خونه يکي از دوستاش يک ماه موند بعد از يک ماه دختري را سرکوچه ميبيند و بهش تيکه ميندازد يکي از دوستاش ميگه ميدوني اين کي بود ؟!!!!!!!! ميگه نه !! ميگه اين خواهر همون رفيقت بود که تو يه ماه خونشون بودي عذاب وجدان ميگيره ميره خونه رفيقش رفيقش داشت مشروب ميخورد به رفيقيش ميگه ببخشيد من سر کوچه به دختري تيکه انداختم ولي نمدونستم خواهرتو بود ! دوستش پيکشو ميبره بالا ميگه به سلامتي رفيقي که يه ماه خونمون خورد خوابيد ولي خواهرمو نشناخت!

========

شبــهايم پــُــر شــده از خواب هايي کـه در بيــداري انتظارش را دارم

بيا بنشين اينجــا تا برايت کمــي دَردُ دل کنم …

از تو چــه پنهان ، شبهــا در خواب ، رخت ِ عروســي را به تن دارم

کـه دامادش تــويـــي

خوشحال کننــده است نــه ؟

اما هميشــه رخت ِ عروســي ، خبــر از مــرگ بوده !!!

نکنـــد نياييُ من اينجــا از غصه دلتنگــي ِ نيامدنت

بميـــرم ؟!!!

تو تعبيـــر ِ خواب بلــدي دلکــــم ؟

بيــا تعبيـــر کن کـ تا تو فاصلــه ايي نمــانده

بيــا و دلخــوشيم را برايم به باور تبديل کن

فقط بيـــا

بودنتـــ را مي خواهم …

========

يک آريايي ام، خداي من ايران، پيغمبر من کوروش، امام من داريوش، کتاب مقدسم شاهنامه، دستور دين من لوح کوروش بزرگ، پرچم من درفش کاوياني، بهشت من آزادي، عيد من مهرگان، دين من زرتشت، ذات من آرياييست، دشمنم تازيان، ذکرم پاينده ايران، مذهب من آرياييست، من آريايي ام!

======
لمسِ تن تو
شهوت است و گناه
حتي اگر خدا عقدمان را ببندد….
داغيِ لبت ، جهنم من است
حتي اگر فرشتگان سرود نيکبختي بخوانند
هم آغوشي با تو ، هم خوابگيِ چرک آلودي ست
حتي اگر خانه ي خدا خوابگاهمان باشد…..
فرزندمان، حرام نطفه ترين کودک زمين است
حتي اگر تو مريم باشي و من روح القدس
خاتون من!
حتي اگر هزار سال عاشق تو باشم ،
يک بوسه
ـ يک نگاه حتي ـ حرامم باد !
اگر تو عاشق من نباشي ...

========

دَر ايـن جا کـ ه مَنمـ


دُخــتر يعنيـ :


لبـانِ برجسـتـ ه


چشـمان ِنيلـيـ


بينيـ قلمـي


انـداميـ ظريفـ


بـا هَفـتـ قلَمـ رنگـ صـورتـ


کفـش هايِ پاشـنـ ه بُلـَند


موهـاي بلوند


بـ ـآ ناخُن هايِ مَصنوعيـ کـ ه تَن ِهَـر پسَريـ را ميـتراشَد


اينجا اگر اين نباشيـ


بـرايَتـ تـره هَمـ خـُرد نميکُننَد


اينــجـآ ايـرآنـ سـَرزمين ِکـوروش استـ !

============

اگـه روزي  ديـگـرے ، مـَـــرد شـمـآ رو دزديــد

هيـــچ انـتــقــــآمـــے بـهـتـر از ايــن نيـسـت کـہ بـگـذاريـد نـگـهـش دارد !

مـَــــــــــردِ واقــعـــــــــــــــے دزديــده نــمـــے شـونـد . . .

در باغ پنهان خود، در جستجوی گلی بدون ایراد هستم،
در انتظار بهترین ساعت زندگی خود
در باغ پنهانم
هرچند چون برگی بر زمین می افتم ،
اما هنوز باور دارم،
که تو دانه ای را در زمین میکاری
و من رشد آنرا به تماشا می نشینم .
نمیدانم کجا هستم،
و چهره ام کجاست!

میدانم که جایی همین نزدیکی هاست.
آرزو داشتم که رنگ موهایم را بدانم،
اما اکنون میدانم که پاسخ آن،
جایی در باغ پنهان نهان است.
آنجا که گلبرگها نمی ریزند،
و قلبها به سنگ بدل نمی شوند.
جایی برای زاده شدن
آنجا که نه گل سرخی کنده میشود.
و نه عشقی، کوچک شمرده میشود!
اگر در انتظار باران بنشینم که بر من بوسه زند،
آیا تشنگی ام پایان خواهد یافت ؟
آیا از این آزمایش، سربلند خواهم گشت ؟
و اگر در انتظار رنگین کمان بنشینم
آیا آنرا خواهم دید؟
یا ازکنار من درسکوت خواهد گذشت ؟
بدون آنکه دیده شود
یا من بتوانم آنرا ببینم...
مگر آنکه معجزه ای رخ دهد
ودوباره بینا شوم،
پس از اینهمه گفت و شنود
هنوز باور دارم که زنده هستیم
هر چند چکمه های زیادی از روی من میگذرد،
اما آفتاب، مرا می بوسد
و در آغوش خود میفشارد،
من توانا هستم
و شاید هنوز فرصتی باشد
که دوباره رشد کنم،
هنوز در جستجوی گلبرگی هستم که نریزد
قلبی که سنگ نشود
جایی که زاده شوم....
این باغ پنهان من است
آنجا که گلهای سرخ نمی میرند
و هرگز عشقی را دست کم نمیگیرند
باغ پنهان من !